Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Do's en don'ts

We hebben nu een aantal maanden een pauze ingelast en het voelt heel fijn om niet van afspraak naar afspraak te gaan en tijdelijk geen wachtmomenten en daarbij behorende spanning en onzekerheid te hebben. We kijken samen naar een moment wanneer we weer kunnen beginnen. Ik kwam laatst op een fertiliteitswebsite de volgende do's en don'ts tegen. Ik denk dat dit de omgeving van iemand die in een fertiliteitstraject zit erg kan helpen, om te begrijpen hoe bepaalde opmerkingen en gebaren ontvangen kunnen worden. Ik sta volledig achter de volgende punten en voel het precies zo: ●      ‘Het komt wel goed, ik weet het zeker.’ Heel lief dat je dat denkt. Maar je weet het niet zeker. Je kan het niet zeker weten. En ik heb er eigenlijk niks aan om dit te horen. Plus je ontkent erdoor een heel belangrijk deel, namelijk: dat het misschien nooit zal lukken.  ●      ‘Heh wat onwijs klote. Ah schat, wat onwijs balen dit.’ Ja! Klopt. Helemaal eens....
Recente posts

Resultaat 2e poging

Het is alweer bijna drie maandjes geleden dat ik hier een bericht heb geplaatst. De twee wachtmaanden heb ik veel last gehad van spanning. Een stuk meer dan de eerste poging. Misschien omdat je geen derde poging wil dus hoopt dat er één of meer emrbyo's bruikbaar zijn. Ik had 18 april een afspraak met een vriendin, we zouden een workshop keramiek volgen. Een uur voordat ik de deur uit moest kreeg ik een bericht in de Mijn UMCG app. De telefonische afspraak voor de uitslag is verplaatst van 25 april naar 18 april 13.30 uur. Een enorme opluchting maar ook balen dat ik hiervoor een afspraak moest afzeggen. Gelukkig begreep mijn vriendin het en belde ik Gerald op zijn werk om te vragen of hij rond 13.30 uur thuis kon zijn. Om 12.24 uur werd ik gebeld door een privé-nummer. Ik nam op.. Feriliteitsarts. Het eerste wat ik vroeg was: 'Je zou toch om 13.30 uur bellen?' Ze gaf aan dat ze nu tijd had en of het gelegen kwam. Ik zei dat ik graag wilde wachten tot Gerald thuis was, maar ...

De tweede poging in volle gang

De laatste keer dat ik mijn blog schreef gaf ik aan ons eerst te richten op de bruiloft en de huwelijksreis. De bruiloft was alles en meer. Ik raad het iedereen aan. Een dag waar liefde, familie en vrienden samenkomen. De hele dag kriebels, vlinders en geluk. De huwelijksreis naar Fuerteventura was ook heerlijk. Een weekje samen ons hoofd leeg maken en genieten van zon, eten en chillen (en dat is december!). Ik zal jullie verder niet vervelen met deze zoetsappige verhalen, daar zijn we hier niet voor 😉 Het is handig om van tevoren te weten dat de tweede poging eigenlijk hetzelfde verliep als de eerste poging. Dus mijn excuses als ik een aantal keer in herhaling val. Een maand voor de bruiloft heb ik een telefoongesprek gehad met mijn fertiliteitsarts. Deze afspraak is de dag van mijn laatste ziekenhuisbezoek gepland. Ze wilde bij mij inchecken en vragen hoe het met mij ging. Hiernaast wilde ze het voorzichtig over de vervolgstappen hebben. Ik gaf aan dat ik het mentaal nog best zwaar ...

De eerste terugplaatsing

Wat een cliffhanger hè? Om even wat extra informatie te geven, ben ik intussen vier keer verrast met zwangerschapsaankondingen. Een goede vriendin was de eerste, daarna volgde mijn zus, daarna een andere goede vriendin en tot slot mijn beste vriendin. Méga blij en misschien een klein beetje confronterend dat het bij mij zo lang duurt. Op de afspraak van 9 september bij de echo kreeg ik al het goede nieuws dat alles er goed uitzag en dus een week later de eerste terugplaatsing op de planning stond. Super blij en totaal onverwachts liep ik langs de balie om een afspraak te maken. Dinsdag 17 september waren Gerald en ik allebei vrij, dus dat zou 'm worden.  Op 17 september lopen we voor de zoveelste keer de wachtkamer in, na het aanmelden dat we aanwezig zijn. Niet helemaal comfortabel omdat ik een volle blaas moest hebben voor de terugplaatsing. Dat betekende dat ik één uur voor de behandeling naar de wc mocht gaan en daarna twee volle glazen water drinken. Wát duurde dat uur lang. W...

Ovulatietesten en nog meer hormonen

De telefonische afspraak van 15 juli 14.00 uur werd naar voren geplaatst naar vrijdag 12 juli 14.00 uur. Dat was super fijn, zodat ik niet het hele weekend in spanning zou zitten. Deze week verbleef ik bij mijn moeder in de buurt van Rotterdam, omdat ik nog een week vakantie had. Gerald zou vrijdagmiddag onze kant op komen. Donderdagochtend 11 juli heb ik direct Gerald gebeld en gevraagd of hij eerder kon komen vrijdag. Hij zorgde ervoor dat hij vrijdagochtend vertrok en zo was hij ongeveer 13.00 uur bij mij.  Vol spanning wachtte wij samen tot rond 14.00 uur de telefoon ging. Het was de fertiliteitsarts. Ze zou maar direct met de deur in huis vallen. Het kan slechter maar ook veel beter, er is één emrbyo overgebleven. Dit wil zeggen dat de andere twee het MD gen hebben. Gerald en ik baalde flink, maar één is beter dan geen en we konden door! Aan de telefoon hebben we direct besproken wat de vervolg stappen zouden zijn. Voor een terugplaatsing moest ik stoppen met de pil en op de 1...

De hormoonbehandeling en de eicelpunctie

Door de hormoonbehandeling, eicelpunctie en mijn zomervakantie, duurde de update iets langer dan ik van tevoren van plan was. De afspraak van 7 mei volgde. Zoals ik eerder beschreef maakte ik mij best wel zorgen omdat ik niets merkte van de hormonen die ik elke dag in mijn buik spoot. Ik werd naar binnen geroepen en mocht direct in de stoel liggen. Hier ging zij met de echo naar binnen. Tijdens de ech3o kon ik meekijken op het scherm. Al vrij snel was de rechter eierstok gevonden en dit zag er goed uit. Hoe makkelijk dit ging, zo moeilijk ging het vinden van mijn linker eierstok. Geen zorgen, ik heb er gewoon twee 😉 Waarschijnlijk lagen mijn darmen of ander organen ervoor. Na veel geprik, gezoek en pijn door de echo, vond de arts de tweede. In totaal zag zij ongeveer 10 eitjes, verdeeld over twee eierstokken. Omdat de eiblaasjes nog klein zijn was het nog niet helemaal zeker. Dit was natuurlijk een enorme opluchting. Er gebeurt dus toch wat! Na deze afspraak kreeg ik een tweede inject...

Anesthesie en hormoonbehandeling

Mijn afspraak op 20 maar bij de neuroloog in het Erasmus MC in Rotterdam ging zoals een controle gaat. Zij deed wat testjes zodat ze de spierkracht kon checken. Deze afspraak gaf zij ook aan akkoord te zijn met ons IVF traject en groen licht te geven. Dit zou doorgegeven worden aan het UMCG. Sinds 8 april ben ik in overleg met een bedrijfsarts en personeelszaken gemiddeld 9 uur per week minder gaan werken. Nu werk ik nog de maandag, dinsdag en donderdag. Dit geeft mij gelukkig een stuk meer rust en ook meer mogelijkheden om nog dingen te ondernemen. Voorheen stonden mijn dagen vooral in het teken van werken en slapen. Op 16 april werd ik op de afdeling Anesthesie in het UMCG verwacht. Hier zou besproken worden hoe de eicelpunctie zou verlopen. Hier was ik een beetje nerveus voor omdat ik bang was een ruggenprik te krijgen als verdoving. De afspraak begon bij een verpleegkundige die mijn gewicht, lengte en bloedruk heeft gemeten.  Hierna werd ik uit de wachtkamer geroepen door de an...