IVF traject Myotone Dystrofie

Wat een cliffhanger hè? Om even wat extra informatie te geven, ben ik intussen vier keer verrast met zwangerschapsaankondingen. Een goede vriendin was de eerste, daarna volgde mijn zus, daarna een andere goede vriendin en tot slot mijn beste vriendin. Méga blij en misschien een klein beetje confronterend dat het bij mij zo lang duurt. Op de afspraak van 9 september bij de echo kreeg ik al het goede nieuws dat alles er goed uitzag en dus een week later de eerste terugplaatsing op de planning stond. Super blij en totaal onverwachts liep ik langs de balie om een afspraak te maken. Dinsdag 17 september waren Gerald en ik allebei vrij, dus dat zou 'm worden.  Op 17 september lopen we voor de zoveelste keer de wachtkamer in, na het aanmelden dat we aanwezig zijn. Niet helemaal comfortabel omdat ik een volle blaas moest hebben voor de terugplaatsing. Dat betekende dat ik één uur voor de behandeling naar de wc mocht gaan en daarna twee volle glazen water drinken. Wát duurde dat uur lang. W...

De telefonische afspraak van 15 juli 14.00 uur werd naar voren geplaatst naar vrijdag 12 juli 14.00 uur. Dat was super fijn, zodat ik niet het hele weekend in spanning zou zitten. Deze week verbleef ik bij mijn moeder in de buurt van Rotterdam, omdat ik nog een week vakantie had. Gerald zou vrijdagmiddag onze kant op komen. Donderdagochtend 11 juli heb ik direct Gerald gebeld en gevraagd of hij eerder kon komen vrijdag. Hij zorgde ervoor dat hij vrijdagochtend vertrok en zo was hij ongeveer 13.00 uur bij mij.  Vol spanning wachtte wij samen tot rond 14.00 uur de telefoon ging. Het was de fertiliteitsarts. Ze zou maar direct met de deur in huis vallen. Het kan slechter maar ook veel beter, er is één emrbyo overgebleven. Dit wil zeggen dat de andere twee het MD gen hebben. Gerald en ik baalde flink, maar één is beter dan geen en we konden door! Aan de telefoon hebben we direct besproken wat de vervolg stappen zouden zijn. Voor een terugplaatsing moest ik stoppen met de pil en op de 1...

Door de hormoonbehandeling, eicelpunctie en mijn zomervakantie, duurde de update iets langer dan ik van tevoren van plan was. De afspraak van 7 mei volgde. Zoals ik eerder beschreef maakte ik mij best wel zorgen omdat ik niets merkte van de hormonen die ik elke dag in mijn buik spoot. Ik werd naar binnen geroepen en mocht direct in de stoel liggen. Hier ging zij met de echo naar binnen. Tijdens de ech3o kon ik meekijken op het scherm. Al vrij snel was de rechter eierstok gevonden en dit zag er goed uit. Hoe makkelijk dit ging, zo moeilijk ging het vinden van mijn linker eierstok. Geen zorgen, ik heb er gewoon twee 😉 Waarschijnlijk lagen mijn darmen of ander organen ervoor. Na veel geprik, gezoek en pijn door de echo, vond de arts de tweede. In totaal zag zij ongeveer 10 eitjes, verdeeld over twee eierstokken. Omdat de eiblaasjes nog klein zijn was het nog niet helemaal zeker. Dit was natuurlijk een enorme opluchting. Er gebeurt dus toch wat! Na deze afspraak kreeg ik een tweede inject...

Mijn afspraak op 20 maar bij de neuroloog in het Erasmus MC in Rotterdam ging zoals een controle gaat. Zij deed wat testjes zodat ze de spierkracht kon checken. Deze afspraak gaf zij ook aan akkoord te zijn met ons IVF traject en groen licht te geven. Dit zou doorgegeven worden aan het UMCG. Sinds 8 april ben ik in overleg met een bedrijfsarts en personeelszaken gemiddeld 9 uur per week minder gaan werken. Nu werk ik nog de maandag, dinsdag en donderdag. Dit geeft mij gelukkig een stuk meer rust en ook meer mogelijkheden om nog dingen te ondernemen. Voorheen stonden mijn dagen vooral in het teken van werken en slapen. Op 16 april werd ik op de afdeling Anesthesie in het UMCG verwacht. Hier zou besproken worden hoe de eicelpunctie zou verlopen. Hier was ik een beetje nerveus voor omdat ik bang was een ruggenprik te krijgen als verdoving. De afspraak begon bij een verpleegkundige die mijn gewicht, lengte en bloedruk heeft gemeten.  Hierna werd ik uit de wachtkamer geroepen door de an...

Het IVF-avontuur begon net voor januari 2023 waarin Gerald en ik uitspraken onze kinderwens te willen vervullen. Natuurlijk is dit altijd onze wens geweest maar de omstandigheden moeten wel zo zijn dat wij een kind een stabiele basis kunnen geven. Wij hadden twee dingen die wij sowieso op orde wilden hebben en dat was een vast contract en een koophuis. Dit was inmiddels zo.  Omdat de neuroloog in Rotterdam voor mij een fijn aanspreekpunt is en mij vaak heeft doorverwijzen, heb ik haar laten weten voor IVF te willen gaan. Er volgt op 23 januari 2023 een intakegesprek bij de klinisch geneticus in het Universitair Medisch Centrum Groningen. Tijdens het intakegesprek krijgen we erg veel informatie. Ik zal wat belangrijke punten hieronder vermelden: De aanleiding is zoals al eerder duidelijk is omschreven Myotone Dystrofie. De kans op een kind met MD1 is 50%. Wij hebben een kinderwens en wij overwegen een PGT-traject. Bij PGT wordt onderzoek gedaan op meerdere cellen van het embryo voor...

Graag stel ik mezelf eerst voor. Mijn naam is Nikki Klijnsmit, 28 jaar en geboren en getogen in Rotterdam. Sinds 2020 woon en werk ik in Winschoten(provincie Groningen) samen met mijn vriend Gerald en twee katten. Ik werk op basis van 33 uur in de klantenservice via sociale media. Gerald en ik zijn sinds 2013 samen en trouwen in december 2024. Wij hebben allebei een grote kinderwens. Eind 2015 is bij mij de spierziekte Myotone Dystorfie type 1 ontdekt. In de zomer van 2014 viel mij op dat mijn handen na inspanning in een kramp schoten. De eerste keer dat ik mij hier ongemakkelijk bij voelde was toen ik mij wilde voorstellen en iemand een hand gaf. Omdat het mij begon op te vallen, dit vaker gebeurde en mij dit in ongemakkelijke situaties bracht heb ik eind 2014 bij mijn moeder aangegeven toch naar de huisarts te willen gaan. Mijn moeder dacht toen dat het een onschuldig geval van over mobiel zou kunnen zijn. Een afspraak bij de huisarts volgde. Bloedprikken wees uit dat ik een te lage ...