We hebben nu een aantal maanden een pauze ingelast en het voelt heel fijn om niet van afspraak naar afspraak te gaan en tijdelijk geen wachtmomenten en daarbij behorende spanning en onzekerheid te hebben. We kijken samen naar een moment wanneer we weer kunnen beginnen. Ik kwam laatst op een fertiliteitswebsite de volgende do's en don'ts tegen. Ik denk dat dit de omgeving van iemand die in een fertiliteitstraject zit erg kan helpen, om te begrijpen hoe bepaalde opmerkingen en gebaren ontvangen kunnen worden. Ik sta volledig achter de volgende punten en voel het precies zo: ● ‘Het komt wel goed, ik weet het zeker.’ Heel lief dat je dat denkt. Maar je weet het niet zeker. Je kan het niet zeker weten. En ik heb er eigenlijk niks aan om dit te horen. Plus je ontkent erdoor een heel belangrijk deel, namelijk: dat het misschien nooit zal lukken. ● ‘Heh wat onwijs klote. Ah schat, wat onwijs balen dit.’ Ja! Klopt. Helemaal eens....
Het is alweer bijna drie maandjes geleden dat ik hier een bericht heb geplaatst. De twee wachtmaanden heb ik veel last gehad van spanning. Een stuk meer dan de eerste poging. Misschien omdat je geen derde poging wil dus hoopt dat er één of meer emrbyo's bruikbaar zijn. Ik had 18 april een afspraak met een vriendin, we zouden een workshop keramiek volgen. Een uur voordat ik de deur uit moest kreeg ik een bericht in de Mijn UMCG app. De telefonische afspraak voor de uitslag is verplaatst van 25 april naar 18 april 13.30 uur. Een enorme opluchting maar ook balen dat ik hiervoor een afspraak moest afzeggen. Gelukkig begreep mijn vriendin het en belde ik Gerald op zijn werk om te vragen of hij rond 13.30 uur thuis kon zijn. Om 12.24 uur werd ik gebeld door een privé-nummer. Ik nam op.. Feriliteitsarts. Het eerste wat ik vroeg was: 'Je zou toch om 13.30 uur bellen?' Ze gaf aan dat ze nu tijd had en of het gelegen kwam. Ik zei dat ik graag wilde wachten tot Gerald thuis was, maar ...